Η Πολιτεία – Όπως μέσα έτσι και έξω

 

Η Πολιτεία –  Όπως μέσα έτσι και έτι και έξω

 Ο οργανισμός μας και ο εγκέφαλος μας είναι ένας βιο-υπερυπολογιστής

Ο οργανισμός μας και ο εγκέφαλος μας είναι ένας βιο-υπερυπολογιστής που είναι προγραμματισμένος να προσλαμβάνει πληροφορίες, να τις επεξεργάζεται και να τις ερμηνεύει. Έτσι σχηματίζει μια εικόνα για το περιβάλλον μας. Μέσα στον κώδικα μας, με τον οποίο επικοινωνούμε με όλη την Ζωή και όλη την Δημιουργία, είναι όλα τα προγράμματα στα οποία αποφασίσαμε να συμμετέχουμε όταν θα έλθουμε στην πλανητική αυτή ζωή. Τα  προγράμματα αντιγράφονται και εκτελούνται με ορισμένη σειρά μέσα στον χωροχρόνο. Φαίνεται ότι μεγάλο μέρος του προγραμματισμού συνεχίσει να συμπληρώνεται και η έκφραση του να τροποποιείται και ολοκληρώνεται ενδομήτρια και όταν το παιδί γεννηθεί περιμένει να δει, να ακούσει, να οσμιστεί, να γευτεί να αγγίξει αυτά για τα οποία προγραμματίστηκε. Τελικά στο γήινο επίπεδο, όλα ξεκινούν μέσα από την κοιλιά της μάνας μας.

Βέβαια ο προγραμματισμός εμπλουτίζεται σε άλλο επίπεδο και η γνώση οικοδομείται και με νέα ερεθίσματα τα οποία όμως θα πρέπει να ενσωματωθούν σε κάτι παρόμοιο και οικείο για να γίνει ομαλή η επαφή.

Δεν υπάρχει κάτι εκεί έξω που να μην υπάρχει μέσα μας και το κλειδί για όλα το κουβαλάμε μαζί μας κάθε στιγμή, είναι ο εαυτός μας.

Μέσα μας υπάρχουν πράγματα και τα αναζητούμε έξω μας για να τα αναγνωρίσουμε και να τα συνειδητοποιήσουμε. Όλοι νοιώθουμε την ακατανίκητη επιθυμία να αντικρίσουμε την μορφή μας σε μια στιλπνή επιφάνεια, σε καθρέφτη, στις τζαμαρίες των καταστημάτων. Γιατί; δεν ξέρουμε ποιοι ήμαστε; Ασφαλώς και έχουμε μια ιδέα, όμως επιθυμούμε να δούμε τον εαυτό μας μέσα από τα μάτια ενός άλλου, να δούμε το είδωλό μας. Έτσι ο κόσμος γύρω μας είναι ουσιαστικά ο καθρέφτης μας και έτσι ό, τι βλέπουμε έξω είναι αυτό που έχουμε μέσα μας.

Η δημιουργία μιας πολιτείας είναι και αυτή μέσα μας, Το πρότυπο της είναι μέσα μας. Ένας φυσιολογικός, υγιής άνθρωπος δεν μπορεί παρά να δει μέσα του την ιδανική πολιτεία. Σε αυτήν την ιδανική πολιτεία, οι πολίτες νοιάζονται για την πολιτεία και η πολιτεία νοιάζεται για τον πολίτη. Η σημερινή κατάσταση διαφέρει πολύ από αυτό που περιγράφουμε αυτή την στιγμή. Και αυτό γιατί εμείς οι άνθρωποι πιστέψαμε με βαθιά χαράγματα ότι το συμφέρον μας είναι διαφορετικό από του άλλου.

Η Πολιτεία είναι ένας υπερ-οργανισμός.

Θα μπορούσαμε να τον παρομοιάσουμε με το σώμα μας που ξεκινάει από ένα παντοδύναμο[1] κύτταρο – το γονιμοποιημένο ωάριο – και το οποίο διαιρούμενο συνεχώς πολλαπλασιάζει τον εαυτό του. Στην πορεία οι απόγονοι του αποβάλουν την παντοδυναμία του γονιού τους για να αναλάβουν ρόλους στους οποίους ολοένα και περισσότερο διαφοροποιούνται και ολοένα καθώς ωριμάζουν δεσμεύονται δια βίου. Σχηματίζουν ιστούς και όργανα όπου ο κάθε ιστός  μαζί με την ταυτότητα του συνολικού οργανισμού διατηρεί και την ιδιαίτερη ταυτότητα του. Το όλο αυτό συγκρότημα τίθεται τελικά στην υπηρεσία του όντος που το έχει σχεδιάσει για να το χρησιμοποιεί για τους δικούς του σκοπούς στους οποίους μετέχουν χωρίς διάκριση, με όλες τις δυνατότητες τους, επί ίσοις όροις, όλα τα κύτταρα και οι ιστοί.

Το σώμα είναι ουσιαστικά το πρότυπο δημοκρατίας. Τα κύτταρα του, μετέχουν ενεργά στον κοινό σκοπό που αποφασίζεται, αποδίδοντας το μέγιστο απαιτούμενο έργο κάθε στιγμή. Κάθε κύτταρο έχει τον δικό του εγκέφαλο και κάθε ιστός και όργανο έχει και αυτό τον δικό του συλλογικό εγκέφαλο και όλοι αυτοί οι εγκέφαλοι συντονίζονται από τον κεντρικό εγκέφαλο προστατευμένο δίκαια μέσα στο κρανίο. Το σώμα λοιπόν είναι μια πολιτεία. Όσο υγιέστερος ο άνθρωπος τόσο υγιέστερη η πολιτεία.   

Η Πολιτεία ομοίως αποτελείται από “τα κύτταρα της”, τους πολίτες της που μετέχουν ενεργά στα γεγονότα και ο καθείς ανά πάσα στιγμή μετέχει με όλες του τις δυνάμεις στο κοινό έργο, στον κοινό σκοπό. Δημοκρατία σημαίνει επιλέγω αυτούς που με εκπροσωπούν και εκτελούν τις αποφάσεις μου, αυτό που επιλέγει η κοινότητα να γίνει. Διαχωρισμός, πόλωση και αντιπαλότητα δεν είναι γνωρίσματα Δημοκρατίας, Πολιτείας. Στην Δημοκρατία οι γνώμες ακούγονται, εκτιμώνται και οι κατάλληλες εκτελούνται.

Η  ταυτότητα

Θα έλεγα μάλιστα. Από τις μέχρι τώρα γνώσεις μας, μπορούμε βάσιμα να ισχυριστούμε ότι ισχύει. Ένα θέμα που ισχύει είναι η ταυτότητα των κυττάρων μας και όλου του οργανισμού μας.

Η διατήρηση της ταυτότητας του κάθε κυττάρου είναι αυτή που εξασφαλίζει την χρησιμότητα του και την ειδική συνεισφορά του στην κοινή ζωή και στο κοινό συμφέρον, που ταυτίζεται με την υπηρέτηση σκοπών και στόχων. Και ενώ το κάθε κύτταρο και κάθε όργανο του σώματος έχει δικό του σκοπό και έργο, εν τούτοις όλοι αυτοί οι σκοποί συμφωνούν στον κοινό σκοπό που επιλέγεται κάθε φορά από την ολότητα. Και οι σκοποί είναι πολλοί. Η επιβίωση του όλου οργανισμού, η αύξηση του, η αναπαραγωγή του και η αυτο-συνειδητοποίηση είναι μερικοί από αυτούς. Τελικά ο όλος οργανισμός έχει την δική του ταυτότητα την οποία διατηρεί με κάθε μέσο και δεν δέχεται τίποτε ξένο που να μην είναι πρόθυμο και δεσμευμένο να μετέχει στους κοινούς σκοπούς και στόχους.

Οι Θεματοφύλακες της Ταυτότητας

Ασφαλώς. Στο σώμα μας υπάρχουν ειδικά κύτταρα που φροντίζουν για την φύλαξη της ταυτότητας του οργανισμού. Αυτά από νωρίς πηγαίνουν στον θύμο αδένα και εκεί εκπαιδεύονται να αναγνωρίζουν τα οικεία, δηλαδή την ταυτότητα των κυττάρων που ανήκουν στον οργανισμό. Αφού ωριμάσουν εξέρχονται και περιφέρονται ελέγχοντας. Είναι τα λεγόμενα θυμοκύτταρα ή Τ-λεμφοκύτταρα, οι θεματοφύλακες της ταυτότητας, της ιδιαιτερότητας του οργανισμού. Ο λόγος του εγκλεισμού τους μέχρι να εκπαιδευτούν και να ωριμάσουν είναι ότι κάθε άλλο κύτταρο που μετέχει στην διαφύλαξη της ταυτότητας του σώματος, όπως είναι π.χ. το Β-λεμφοκύτταρο που παράγει τα λεγόμενα αντισώματα, όταν είναι νεογέννητο, ό,τι “δει” τις πρώτες ώρες της κυκλοφορίας του, το αντιλαμβάνεται ως οικείο και δεν θα αντιδράσει ποτέ εναντίον του.

Το φαινόμενο αυτό αφορά τόσο το κύτταρο όσο και τον συνολικό άνθρωπο. Τα παιδιά από την στιγμή της σύλληψης τους και στα πρώτα χρόνια της ζωής τους, με ότι έρχονται σε επαφή, ό,τι ακούνε, ό,τι βλέπουν δεν το κρίνουν αλλά το εντάσσουν μέσα στα δεδομένα τους και δεν θα τα αμφισβητήσουν ποτέ, εκτός και εάν τα εξετάσουν με την αποδεικτική διεργασία, όποτε και εάν φτάσουν στο επίπεδο αυτό.

Τα συστήματα πεποιθήσεων

Σωστά. Όλα αυτά θα αποτελέσουν τα συστήματα πεποιθήσεων τους που θα καθορίζουν τις προτιμήσεις τους και θα επηρεάζουν τις αποφάσεις τους. Είναι επίπονο έργο η αλλαγή των πληροφοριών αυτών. 

Αυτό το γνωρίζουν καλά όλα τα καθεστώτα και ένα από τα πρώτιστα μελήματα τους είναι η βολική γι αυτά παιδεία των παίδων.

Έτσι  φροντίζουν να αποκόψουν το παιδί από την μητέρα του, αναγκάζοντας την να βγει από το σπίτι για βιοπορισμό ή κάποια άλλη “ανάγκη” και το παιδί – πάντα με βαρύ τίμημα – θα τεθεί στην φροντίδα κάποιου άλλου και θα πάρει άλλη αγωγή. Το δίλημμα είναι ποια αγωγή. Ένα είναι βέβαιο, ότι η σχέση με την μητέρα έχει πληγωθεί και δεν θα είναι ποτέ η ίδια. Είναι μια προδοσία που χαράζεται βαθιά στον υποσυνείδητο νου και έχει συνέπειες στην μετέπειτα ζωή.

Βέβαια η νοημοσύνη του παιδιού με τις αντιρροπήσεις που επιβάλλει φέρνει κάποια ισορροπία και κάποιο αναπροσανατολισμό στην πορεία του νέου ανθρώπου. 

Αυτός όμως ο πολίτης που έχει υποστεί όλα αυτά πόσο υγιές κύτταρο θα είναι στο σώμα της πολιτείας; Πόσο φόβο έχει εισπράξει; πόσα χαράγματα; τι εμπόδια θα έχει στην ζωή του, στην δημιουργική του έκφραση; και πως όλα αυτά θα απεικονιστούν στην πολιτειακή του ζωή;

Η πολιτειακή ζωή λοιπόν, επηρεάζεται και καθορίζεται από την προετοιμασία του κυττάρου που λέγεται άνθρωπος και τον τρόπο που αυτό έχει γαλουχηθεί. Δυστυχώς σήμερα το παιδί μαθαίνει ότι το συμφέρον του συγκρούεται με το συμφέρον του άλλου.

Η Συνοχή και η Τάξη

Μέσα στην δημοκρατία του σώματος δεν υπάρχουν αντιπαλότητες και ανταγωνισμοί. Υπάρχει τάξη και υπάρχουν προτεραιότητες. Όταν υπάρχει π.χ. προσωρινή έλλειψη νερού και ταυτόχρονα το σώμα πρέπει να ανανεώσει την ενέργεια του παίρνοντας τροφή, διασπώντας και αφομοιώνοντας την, τότε το σώμα παίρνει το νερό από τα οστά και τους μύες, για παράξει τα πεπτικά του υγρά και να ολοκληρώσει την πέψη. Ο εγκέφαλος, η καρδιά και το πεπτικό σύστημα έχουν προτεραιότητα η οποία αναγνωρίζεται από όλα τα άλλα κύτταρα και όργανα του σώματος.

Στην πολιτεία αναλογικά, όταν υπάρχει ανάγκη όλοι οι πολίτες καλούνται στην κοινή προσπάθεια και αγώνα για να αντιμετωπιστεί κάποια έκτακτη κατάσταση. Δέχονται να προσφέρουν π.χ. πόρους προκειμένου να εκτελεσθεί ένα έργο που κρίνεται ως προτεραιότητα για το κοινό συμφέρον. Καμία αντιπαλότητα δεν υπάρχει μέσα στον οργανισμό παρά υπάρχει η πλήρης συνεργασία όλων των μερών του σώματος μας.

Μέσα στον άνθρωπο λειτουργούν νόμοι, όρκοι-νόμοι και ο νόμος δεν προβλέπει εξαιρέσεις, δεν προβλέπει κάτι λιγότερο από την αρετή.

Η “Θυσία”

Μάλιστα, πολύ σωστά κ. 

Τα κύτταρα του σώματος χωρίς καμία πρόθεση άλλη από το να μετέχουν στην κοινή ζωή και προσπάθεια, αναλαμβάνουν να εκτελέσουν έκτακτο έργο, όποτε αυτό απαιτείται. Τότε αποδίδουν τα μέγιστα και όταν πάρουν το μήνυμα ότι ο στόχος επετεύχθη, αποσύρονται. Μέσα στο σώμα όλα γίνονται φυσικά, όπως για παράδειγμα η αναπνοή μας. Είναι αναγκαία και δεν απαιτεί καμία παρακίνηση να επιτελεσθεί και δεν αναμένει κανέναν έπαινο.

Στο κυτταρικό μας επίπεδο – το οποίο ελέγχεται ολοκληρωτικά από τον ασυνείδητο νου μας – δεν υπάρχει η έννοια του ιδίου οφέλους. Όταν όλος ο οργανισμός βρίσκεται μέσα στην νομοτέλεια του, δεν υπάρχει αποθησαυρισμός. Τα λιποκύτταρα μας – λειτουργώντας ως οι οικονόμοι του οίκου – αποταμιεύουν τα περισσεύματα για να τα αποδώσουν στην πρώτη ανάγκη που θα απαιτηθεί. Η συσσώρευση λίπους σε κύτταρα συμβαίνει μόνο όταν αυτά μετέχουν σε φάση θεραπείας του οργανισμού, η οποία, καθώς δεν δίνεται το σήμα λήξης της έκτακτης κατάστασης ανάγκης, συνεχίζει και γίνεται χρόνια.

Όλα μας τα κύτταρα μένουν πιστά στην συλλογικότητα του οργανισμού την οποία υπηρετούν επειδή αυτό είναι το φυσικό τους, δηλαδή θα λέγαμε η αρετή τους.

Δεν υπάρχει τίποτε εκεί έξω που να μην έχει το ανάλογο του μέσα μας. Το πρότυπο της δημιουργίας είναι ένα,  και αυτό απεικονίζεται από άκρη σε άκρη της. Κάθε ρόλος εσωτερικά στο σώμα και σε όλον τον οργανισμό μας τον βλέπουμε να υπάρχει και έξω από εμάς, στο λεγόμενο περιβάλλον μας.

Μέσα μας υπάρχουν κύτταρα που ανήκουν σε ιστούς και σχηματίζουν όργανα που υπηρετούν το καθένα συγκεκριμένο έργο. Έξω στην κοινωνία και ειδικά στην πολιτεία υπάρχουν επαγγέλματα και λειτουργήματα που υπηρετούν τα αντίστοιχα έργα και σκοπούς.

Εκτός σώματος δεν υπάρχει ζωή για τα κύτταρα του με την συγκεκριμένη ταυτότητα.

Κανένα κύτταρο δεν επιβιώνει φυσικά έξω από το σώμα μας και την νομοτέλεια του. Κατά ανάλογο τρόπο ουδείς πολίτης μπορεί να βιώσει εκτός πολιτείας και να λέγεται πραγματικά πολίτης.

Ο “Καρκίνος”

Μας δίδαξαν ότι ο καρκίνος είναι μια επανάσταση κυττάρων που αυτονομούνται και χωρίς κανένα σχέδιο κάνουν μια μάζα, διηθώντας τα πέριξ καθώς επεκτείνονται και προσπαθούν να αποφύγουν τις δυνάμεις ασφαλείας του οργανισμού με διάφορες τεχνικές που εφαρμόζουν και ότι η δημιουργία τους οφείλεται σε ανικανότητα του λεγόμενου ανοσιακού συστήματος να ελέγχει την κατάσταση και να αποτρέπει οιαδήποτε εξωτερική εισβολή ή εσωτερική ανταρσία.

Βλέπετε το παγκόσμιο αντιανθρώπινο καθεστώς κατάφερε να γαλουχήσει γενιές γιατρών και να τους επιβάλλει να στηρίζουν αυτή την θέση και να πράττουν ανάλογα εις βάρος των ομοίων τους.

Τίποτε μακρύτερα από την αλήθεια και την πραγματικότητα του οργανισμού μας.

Πως είναι δυνατόν το σώμα μας, έργο του Λόγου, όπως όλη η Δημιουργία, όπου κάθε δομή της και λειτουργίας της είναι έργο του Λόγου, δηλαδή της Ιδέας, της Ανάγκης, της Σκοπιμότητας, της Νομοτέλειας, να κάνει κάτι έξω από τον λόγο, την λογική;

Η αλαζονείας μας, παρασυρμένη και διαμορφωμένη από την μη-παιδεία που παίρνουμε και μέσα στην άγνοια και την νοητική οκνηρία μας, έφτασε να παραδέχεται ότι η Φύση κάνει λάθη και ότι η ανθρώπινη νοημοσύνη θα τα διορθώσει.

Αντί να αναζητηθεί ο λόγος και το νόημα σε κάθε εκδήλωση του σώματος μας και να εντοπίζεται η αρχική αιτία, η λεγόμενη επιστήμη αναλίσκει πολύτιμους πόρους στην μελέτη μηχανισμών με τον σκοπό να τους επηρεάσει για να διορθώσει τα αποτελέσματα και αυτό στο τέλος προς ιδιοτελή συμφέροντα τα οποία σπανίως οι ίδιοι αντιλαμβάνονται ότι υπηρετούν.

Ο καρκίνος είναι σκόπιμη προγραμματισμένη αντίδραση σε πρόκληση από το περιβάλλον, όπου ο οργανισμός βρέθηκε απροετοίμαστος να απαντήσει κατάλληλα και ανάλογα.

Και ο καρκίνος και κάθε ασθένεια αποτυπώνει την προσπάθεια του ανθρώπου να επανέλθει στην ισορροπία και την αρμονία, δηλαδή την υγεία. Να επαναφέρει την εσωτερική πολιτεία του σε ισορροπία και αρμονία μέσα από την κατανόηση των πραγματικών αιτίων.

Οι Ημέρες της Ελλήνων Πολιτείας

Η Συνέλευση των Ελλήνων, δηλαδή όλοι εμείς οι Έλληνες, ομονοώντας και αποφασίζοντας όλοι μαζί έχουμε την δυνατότητα να εγκαταστήσουμε την Πολιτεία που μας αρμόζει. Τα ζώα συναπαρτίζουν αγέλες για να υπηρετήσουν την επιβίωση τους ατομική και συλλογική. Εμείς οι άνθρωποι αναμένεται να υπηρετούμε αλλά και να υπερβαίνουμε αυτές τις ανάγκες και αναμένεται να δημιουργήσουμε και να λειτουργήσουμε την πολιτεία μας.

Προϋπόθεση γι αυτό είναι να αναγνωρίσουμε την προέλευση και καταγωγή μας και να συνειδητοποιήσουμε τι σημαίνει αυτό. Και η συνειδητοποίηση είναι διαδικασία που μας μεταμορφώνει.

Οι βαθιές και επώδυνες καθεστωτικές εγχαράξεις χιλιάδων χρόνων κάλυψαν τις ενθυμήσεις της προέλευσης και της καταγωγής μας και μας έκαναν να μην έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας. Ξεχάσαμε ποιοι ήμαστε. Και μέσω του φόβου υποκύψαμε στην βία και η αναζήτηση ασφάλειας και προστασίας από “σωτήρες” έχει γίνει συνήθεια και σχεδόν δεύτερη φύση μας.

Ήμαστε άραγε ικανοί να ορθώσουμε το ανάστημα μας στο κάλεσμα ενός σύγχρονου Τυρταίου, να θυμηθούμε ότι ήμαστε απόγονοι όντων που τίμησαν την φύση τους και την προέλευση τους και ότι μπορούμε να ξανακερδίσουμε την αυτοεκτίμηση μας;

Η πολιτεία αυτή έχει ήδη σχεδιαστεί. Άλλωστε το πρότυπο της είναι αποτυπωμένο μέσα στον καθένα μας, το κουβαλάμε όπου πάμε και όπου βρεθούμε, είναι το ίδιο το σώμα μας και η όλη μας υπόσταση.

Όλα είναι έτοιμα. Ακόμα και τα υλικά μέσα και τα οικονομικά εργαλεία για την πραγμάτωση της και την υλοποίηση κάθε λεπτομέρειας της, είναι εξασφαλισμένα και μέρος αυτών είναι αποτυπωμένο στους τελευταίους κρατικούς προϋπολογισμούς. 600 δις δολάρια, κατατεθειμένα υπέρ της Κυρίαρχης Ελληνικής Δημοκρατίας. Είναι εκεί και περιμένουν τους κυρίαρχους, αυτόχθονες ιθαγενής του τόπου αυτού, τους Έλληνες, να τα παραλάβουν και να τα χρησιμοποιήσουν.

Βλέπετε, οι μη αυτόχθονες, οι μη κυρίαρχοι και οι μη ιθαγενείς δεν τολμούν να τα αγγίξουν. Τα μεταφέρουν από τα έσοδα του προϋπολογισμού στα έξοδα του και μάλιστα υπολογίζουν και προσθέτουν και τον τόκο τους 0,5% που μπήκε αναγκαστικά για να τα εξασφαλίσει από την απληστία των κρατούντων παγκόσμια, που εάν εθεωρούντο δωρεά, θα έπαιρναν την μερίδα του λέοντος, ως φόρο δωρεάς.

Ο πρόεδρος της Συνέλευσης των Ελλήνων, ο Αρτέμης Σώρρας, φρόντισε και για περισσότερο πλούτο, τόσο υλικό όσο και πνευματικό. Ο πρόεδρος κάνει τα πάντα στο Φως. Πρώτα πράττει και μετά αναφέρεται στα πεπραγμένα του. Ο ίδιος αναφέρεται στον εαυτό του ως τον μηχανισμό που είναι παρών για να εκτελέσει αυτό που πρέπει, στον χρόνο που πρέπει και με τα μέσα που πρέπουν.

Συμπερασματικά : Η Ελλήνων Πολιτεία είναι ο ορίζοντας που μπορεί να κατακτηθεί μόνο από Αυτόχθονες Κυρίαρχους Ιθαγενείς Έλληνες και αυτοί αναμένονται να εμφανιστούν και να πράξουν.  

Αυτοί κ. ,  αυτοί είναι οι λόγοι που με ωθούν.  Ως άνθρωπος, λόγω του επαγγέλματος μου,  προσπαθούσα και προσπαθώ να επαναφέρω την υγεία στους ανθρώπους, τώρα ως υποψήφιος βουλευτής της Ελλήνων Συνέλευσης προσπαθώ να μετέχω στην εγκατάσταση μιας πολιτείας υγιούς. Γιατί εάν δεν εξυγιανθεί αυτό που τώρα λέγεται πολιτεία,  η προσπάθεια για την υγεία των λεγομένων πολιτών της στερείται νοήματος, είναι σαν να ρίχνεις νερό σε τρύπιο βαρέλι. 

---

[1]     Παντοδύναμο σημαίνει ότι έχει την δυνατότητα εάν διαιρεθεί να δημιουργήσει ισάριθμα όμοια νεογνά. 

  ΠΗΓΗ:                                      ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΙΑΤΡΟΣ 

ΥΠ.ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ 

ΣΤΗΝ Α'ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ε.ΣΥ.ΕΥΖΩΝΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 

ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 37, ΤΚ 54639, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΤΗΛ:2316019233

ΚΙΝ: 6989822653

      p.arseniou@gmail.com